Uluslararası Irk Ayrımı İle Mücadele Günü

1960 yılında, Güney Afrika’nın Sharpeville kentinde ” apartheid paso” yasalarını protesto etmek isteyen göstericilere polis tarafından ateş açılması sonucu 69 kişinin ölümüne neden olan olayın yaşanması sonucu, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 1966’da alınan kararla tüm dünya ülkelerinin ırk ayrımcılığını önlemek için çalışmasının gerekliliği üzerinde durulmuştur. Her yılın 21 Mart günü Uluslararası Irk Ayrımı İle Mücadele Günü olarak kutlanmaktadır.

Her Türlü Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Sözleşme, 4 Ocak 1969 tarihinde yürürlüğe girmiş ,Türkiye Büyük Millet Meclisi bu sözleşmeyi 3 Nisan 2002 Tarihinde, 22’nci maddeye çekince koyarak 4750 sayılı Yasa’yla kabul etmiştir.

Birleşmiş Milletler tarafından sözleşmenin kabul edilmesine ve Sözleşme’nin denetimini sağlamak üzere kurulan ve bağımsız uzmanlardan oluşan bağımsız bir Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılması Komitesi kurulmasına karşın, bu suça karşı dünya genelinde gerçek bir mücadele yapılamamış, ırk ayrımcılığı tamamen yok edilememiştir.
1964 yılında UNESCO tarafından düzenlenen toplantıda uzmanlar, tüm insanlığın tek bir biyolojik tür olduğu ve iddia edilenin aksine, ari bir insan topluluğunun olmadığı sonucuna varmış, UNESCO’nun 1967 yılında Paris’te yayınladığı Irk ve Irksal Önyargı Bildirgesi’nde ırkçılığın ana nedeni olarak sosyal faktörler ön plana çıkarılmış ve ayrımcılığın yasaklanması öngörülmüştür. Bu bildirgeye göre; ‘’Tüm insanlar tek bir türe aittir ve ortak bir kökten gelmiştir.’’ Bildirge, insan ırkının temelde bir bütün olduğunu, tüm insanların ve halkların eşit olduğunu tüm insanlığa deklere etmiştir.

Her türlü ırksal ayrımcılığın ortadan kaldırılmasını ifade eden bu sözleşmenin üzerinden geçen sürede, insanların renk, ırk, ulusal veya etnik farklılıkları yüzünden uğradıkları ayrımcılık devam etmektedir.

Irk ayrımcılığı bir insanlık suçudur ve vatan sevgisi yahut bir etnik gruba bağlı olma duygusundan öte kriminal bir durumdur.
Bu görüş, 1977 yılında Birleşmiş Milletlerin ırk ayrımının önlenmesi ve azınlıkların korunması amacıyla kurmuş olduğu alt komisyon tarafından da desteklenmiştir.
Tüm bu uluslararası kuruluşların ‘’insan ırkının temelde bir bütün olduğu, tüm insanların ve halkların eşit olduğu’’ kararlarına rağmen, en gelişmiş Batı ülkeleri başta olmak üzere dünyanın birçok ülkesinde sadece ırksal ayrımcılık değil aynı zamanda ülkeler arası ayrımcılık ve sosyal statü ayrımcılığı devam etmektedir. Ülkeler arası seyahat kısıtlamasının yanında, herhangi bir batı ülkesine girişte pasaport kontrolünde ayrımcılığın başladığı görülebilir.

ABD’de siyahlara karşı polis şiddeti halen devam etmekte. Milyonların ortak duygusu haline gelen futbol sahalarındaki siyahi oyunculara karşı uygulanan ırk ayrımcılığının, sahadaki futbolcular ve stada gelen izleyiciler tarafından en kaba biçimde uygulandığı görülmektedir.
Uluslararası Irk Ayrımı İle Mücadele, sadece alınacak kararlarla sınırlı kalmadan toplumsal tabana yayılarak, yönetimler-sermaye-halklar sürecin içine dahil edilerek ortadan kaldırılabilir.